Prototype 2

In de les van Saskia bij ontwerponderzoek heb ik ook een prototype uitgetest. Het idee is erg hetzelfde als het eerste prototype alleen liet ik de studenten alleen een zelfportret maken. Hier hadden ze 15 minuten de tijd voor. Ik heb erbij verteld dat een zelfportret nier perse je gezicht hoeft te zijn, het kan ook een gedeelte van je lichaam zijn of je kan je gezicht gedeeltelijk verstoppen. Nadat ze het zelfportret hadden gemaakt vulde ze een vragenlijst in en aan het einde hebben we nog wat van deze vragen besproken en het gehad over deze prototype. 

​

Uitkomsten van deelnemers

 

Janneke. Op zoek naar bijzonder licht. Ze wou dat de uitkomst mysterieus/ serieus was. Het is nu volgens haar vooral serieus. 

Ze keek met de foto vooral naar hoe het licht viel en niet per se naar hoe ze er zelf uit zag. Wel hield ze er rekening mee dat haar ‘betere’ kant meer in het licht viel.  

 

Saskia zoekt altijd naar een manier om haar gezicht niet in beeld te krijgen ook vindt ze spiegelingen interessant. Dus hier ging ze mee aan de slag. Ze zocht een plekje waar ze meer afgesloten zat, zodat ze de foto met wat meer privacy kon maken. Omdat het haar toch een beetje ongemak gaf om dit te doen terwijl iemand haar zag. Ze wil niet dat andere mensen denken dat ze zich leuker voordoet dan dat ze is. Als je alleen ben heb je iets meer de vrijheid om jezelf te zijn. ‘Ik wil gewoon geen poppenkast’

 

Celine is direct naar haar eigen atelier gelopen. Ze vindt het in het algemeen heel ongemakkelijk om zichzelf op de foto te zetten. Ze heeft een foto in haar eigen werk gemaakt. Het gaat haar om een beeld te creëren wat de werkelijkheid opzijzet, hier gaat haar normale werk over en ze probeerde dat ook in haar foto te krijgen.

 

Nienke kwam wat later binnen dus heeft een korte uitleg gehad van de opdracht en was snel aan het werk gegaan. Ze heeft een foto gemaakt met haar eigen werk wat een soort van masker is. Ze wou dat haar gezicht nog wel ook goed zichtbaar was op de achtergrond anders had zei het idee dat het geen zelfportret meer was. Ze vond het wel fijn dat haar gezicht iets minder goed zichtbaar is omdat het dan voor anderen niet zo lijkt alsof ze heel erg aan het poseren is. 

​

Reflectie op prototype

 

Ik heb het idee dat ik bij dit prototype al meer heb gevonden wat ik interresant vind. Doordat ik de vrijheid gaf om een zelfportret te maken hoe ze zelf wouden zie je veel verschil tussen de resultaten. En zie je dat mensen aan de slag gaan met wat ze zelf interessant vinden of al mee bezig zijn in hun eigen werk. Wat ik wel denk is dat dit niet met alle groepen zal gaan werken. Wij zijn natuurlijk allemaal creatief en krijgen wel vaker een opdracht die we uit het niets moeten uitvoeren. Als ik bepaalde resultaten wil hebben moet ik misschien meer focussen op thema’s waarin de foto’s worden gemaakt. Dan is het denk ik ook makkelijker om met het nabespreken dieper op dingen in te gaan. Omdat de werken dan dichter bij elkaar komen. 

 

Feedback van Saskia, Celine, Janneke en Nienke

 

De vraag over hoeveel foto’s je hebt gemaakt totdat je tevreden bent werkt goed, omdat je dan echt gaat nadenken over waarom je tevreden bent met deze foto en wat die foto heeft wat de andere foto’s niet heeft. Waar baseer je het op dat het een goede foto is. 

 

De eerste vragen zijn aardig feitelijk. Janneke denkt dat dit juist goed werkt, omdat je er dan eerst een beetje inkomt voordat je diepere vragen beantwoord. 

 

De laatste vraag wat vind je mooi aan de foto is heel erg waarde geladen. Hiervan zou ook gemaakt kunnen worden ‘wat is er geslaagd aan de foto, wat zou je anders doen als je de foto nog een keer zou maken, als je de opdracht van tevoren had geweten had je dan andere kleren aan getrokken of props hebben meegenomen. Mooi -> geslaag kritiek -> wat zou je anders doen. Minder waardeoordelen. 

Hoe voelde het om de foto te maken is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Dit werkt beter als je vraagt of de deelnemers een emotie vastleggen op de foto. Nu was het moeilijk om hier achteraf over na te denken. Waarschijnlijk komt nu vaak antwoord op deze vraag dat het ongemakkelijk voelde. Maar stel mensen toen de opdracht thuis dan verandert dit ook heel erg. Dan verandert waarschijnlijk ook de manier waarop ze de foto maken. 

 

We hebben het gehad of deze foto’s nou echt zelfportretten zijn of dat sommige toch meer selfies zijn. Deze vraag kan misschien weggehaald worden door camera’s te gebruiken. Dan voelt het maken van de foto ook professioneler en is het beeld ook van meer kwaliteit. Daarnaast heb je dan ook meer mogelijkheden als dat je hebt met telefoon.