Kwetsbaarheid uiten

Om foto's te delen die niet het perfecte plaatje uitstralen, is het belangrijk om je kwetsbaar op te stellen. Daarom wil ik een deel van mijn onderzoek wijden aan de gedachten van Brené Brown over kwetsbaarheid.

 

Brené Brown, verhalenverteller, onderzoeker en niet zo fan van kwetsbaarheid. Ook al is Brown niet zo fan van kwetsbaarheid ‘Ik heb een verdomde hekel aan kwetsbaarheid’, wil ze dit toch tot de bodem helemaal uitzoeken. ‘Ik ben al mijn hele leven bezig om kwetsbaarheid te ontvluchten en te omzeilen.’ Dit had Brown meegekregen van haar familie ‘Eerst schieten, dan praten.’ (TED & Brown, 2011) Rond de middelbareschooltijd wat volgens haar de tijd is dat de meeste van ons beginnen te worstelen met kwetsbaarheid, begon zo ook zij de worstelen er mee. Vooral het ontduiken ervan. Ze begon verschillende personages voor haarzelf te ontwikkelen. Het lieve meisje, feestbeest tot aan agressieve actievoerder. Allemaal om mensen op een veilige afstand te houden zodat er altijd een uitweg is. 

 

Omdat ze zelf moeite heeft met zich kwetsbaar opstellen besluit ze kwetsbaarheid helemaal uit te pluizen. Ze heeft zes jaar onderzoek gedaan naar kwetsbaarheid, schaamte en angst. 

Brown denkt dat connectie hetgeen is wat ons leven zin geeft, een doel.  Schaamte is eigenlijk de angst voor het breken van deze connectie. We zijn bang dat bepaalde gedeeltes van onszelf, ons het niet waard maken om een connectie mee te vormen. Om echt connectie aan te kunnen gaan moeten we ons kwetsbaar op kunnen stellen en alles van onszelf laten zien. Waarom is het belangrijk om connectie aan te gaan? ‘Het belangrijkste inzicht dat ik heb overgehouden aan mijn bachelor-, master-, en PhD-programma maatschappelijk werk is dit: verbondenheid is de reden van ons bestaan. Wij zijn gemaakt voor verbondenheid met anderen. Dat is wat ons leven richting en zin geeft, en als het daaraan ontbreekt lijden wij daaronder.’ (TED & Brown, 2011)

 

Brown heeft dus zes jaar lang onderzoek gedaan naar kwetsbaarheid, waarbij ze veel verhalen en honderden lange interviews heeft verzameld. Mensen stuurden haar zelfs krantenknipsels, persoonlijke verhalen en pagina's uit hun dagboek. Hierdoor ontdekte ze verschillende manieren waarop mensen met kwetsbaarheid omgaan. Ze noemt degenen die er geen moeite mee hebben 'wholehearted people', mensen die met heel hun hart van zichzelf en anderen kunnen houden.

 

Wat Brown opviel bij deze mensen:

-       Ze hadden de moed om onvolmaakt te zijn

-       Ze hadden empathie voor hunzelf. Ze zijn eerst aardig voor hunzelf voordat ze dat naar anderen hebben. (Dit is belangrijk want we kunnen niet goed empathisch zijn voor anderen mensen als we dit niet ook eerst voor onszelf kunnen zijn.)

-       Ze hebben connectie met anderen die voortkomt uit authenticiteit. 

-       Ze kunnen de gedachte loslaten van wie ze moeten zijn, zodat ze kunnen zijn wie ze zijn. 

-       Ze omarmden kwetsbaarheid, ze geloofde dat wat hun kwetsbaar maakt, hun juist ook mooi maakt. Ze vinden het noodzakelijk, ook al kan het oncomfortabel zijn. 

 

Kwetsbaarheid is de kern van schaamte en angst, onze strijd voor eigenwaarde, maar juist ook de oorsprong van plezier, creativiteit, van erbij horen en liefde. We kunnen niet selectief emoties verdoven. Wanneer we dit proberen te doen verdoven we al onze emoties, zowel de negatieve als positieve. Dus zodra we al onze negatieve emoties wegstoppen remmen we onszelf ook meteen om de positieve gevoelens echt te kunnen voelen.

 

​

Conclusie

Kwetsbaarheid, hoewel vaak ontweken, is essentieel voor het aangaan van echte connecties en het ervaren van een betekenisvol leven. Het onderzoek van Brené Brown toont aan dat mensen die kwetsbaar durven te zijn, de moed hebben om onvolmaakt te zijn en zichzelf met empathie behandelen, in staat zijn om authentieke verbindingen aan te gaan. Het omarmen van kwetsbaarheid kan ongemakkelijk zijn, maar het is de bron van vreugde, creativiteit, acceptatie en liefde. Het verdoven van negatieve emoties belemmert ook het vermogen om positieve emoties ten volle te ervaren. Het fotografisch zelfportret is een manier om deze kwetsbaarheid te onderzoeken en te delen met anderen.