Vuurkracht

Vuurkracht  

Ik heb contact opgenomen met de organisatie van Vuurkracht een jongerenorganisatie die bezig is met de zelfontwikkeling van jongeren. Ze geloven dat ervaringsgerichte oefeningen je helpen bij je persoonlijke ontwikkeling. Onderwerpen die in vuurkracht worden besproken zijn Grenzen, zelfbeeld, vertrouwen en samenwerken. Ik las de brochure van Vuurkracht en de onderwerpen die erin stonden spreken mij heel erg aan. Ik zie de eigen onderwerpen terugkomen in mijn eigen werk, visies en gedachtes.

​

​Als je zelf geïnteresseerd ben in Vuurkracht klik hier om naar hun website te gaan. ​

 

Eerste indruk

11 april ben ik voor het eerst langs geweest bij de organisatie. Ik ging op de dinsdagavond wanneer er een groep is waarvan een gedeelte al een keertje mee heeft gedaan aan vuurkracht en de meeste kennen elkaar al sinds begin van de winter. Ik wist nog niet veel van wat ik van deze avond moest verwachten en had zelf ook nog geen concrete plannen van wat ik zelf daar zou willen doen en wist ook nog niet zeker of daar ruimte voor was. Ik mocht deze avond gewoon meedoen om te kijken hoe zo’n avond gaat. Vanaf half 8 is er inloop en konden we gezellig met ze allen buiten rond de vuurkorf zitten om met elkaar te kletsen en elkaar beter te leren kennen. Daarna gingen we een activiteit doen. Elke avond koppelen ze een bepaald thema aan een activiteit. Deze avond was het thema hulpverlening en speelde de activiteit trefbal. De begeleider wou stilstaan bij het onderwerp hulpverlening en wanneer je ‘getreft’ werd door de bal stopte het spel even en vroeg de begeleider je een vraag. De eerste vraag was of dat je zelf hulpverlening hebt gehad en de tweede vraag die hij stelde was wat je vooroordelen zowel positief als negatief over mensen die hulpverlening hebben of hebben gehad. Op deze manier willen ze dit onderwerp op een speelse manier aan bod brengen. Wat ik al heel snel merkte was dat iedereen in de groep hier heel open over was. Ik merkte daardoor dat het voor mij ook heel makkelijk was om er open over te zijn. De begeleider creëerde een veilige situatie door erbij te zeggen dat je alleen hoeft te vertellen in hoeverre je dat wil en je ook niet per se iets hoeft te vertellen. Een veilige situatie is natuurlijk belangrijk om dit soort zaken te kunnen bespreken. Ik denk doordat er ook een heleboel gezelligheid wordt gecreëerd met het kampvuurtje en eten en drinken erbij er al een fijne sfeer hangt. Iedereen die meedoet aan het programma heeft ook wel een rede om eraan mee te doen en de ene persoon is meer open als de ander. Maar ik merk door de sfeer die er hangt iedereen wel iets durft te vertellen. Ik hoorde ook van mensen dat ze het fijn vinden om het over dit soort zaken te hebben, omdat ze dan weten dat ze niet de enige zijn/ er alleen voor staan. De onderwerpen worden op een luchtige manier besproken, waardoor er voor mijn gevoel ook niet veel druk op staat. Na de activiteit was er nog tijd om met zijn allen weer aan het kampvuur te zitten. Sommige mensen hebben het nog verder over het onderwerp van de activiteit en gaan er dieper op in en sommige hebben het over overeenkomende hobby’s of andere leuke dingen. Het is ook echt een plek waar de jongeren bij elkaar kunnen komen en het gezellig met elkaar hebben. Ik heb nog een heel mooi gesprek gehad met een vrouw die ook kwam kijken wat ze precies bij Vuurkracht doen. We gingen wat dieper in over therapie en over hoe open de groep was. Toen we wat dieper in gesprek raakte kwam uiteindelijk de naam Brene Brown ook naar voren, waar ik me al een beetje in heb verdiept. Wat ik interessant vind, want het blijkt dus dat dat boek bij meer mensen goed aanslaat. 

 

Doelgroep

De doelgroep is jongeren van de 17 tot 25 jaar oud, maar hier zit wel aardig wat speling in. De jongeren komen van verschillende achtergronden. Er waren twee andere meiden die ook op Artez hebben gezeten of nog zaten. De uitnodiging om mee te doen gaat rond verschillende hogescholen, mbo’s, maar hangt ook bij verschillende gebouwen in Zwolle. Hierdoor zijn de jongeren in de groep met verschillende dingen bezig, sommige zijn aan het studeren, sommige zijn een baan aan het zoeken en sommige zijn bezig met op hunzelf aan het focussen.  

 

Eerste ideeën

Aan het eind van de dag heb ik besproken dat over twee weken wanneer er een grotere bijeenkomst is met verschillende groepen van meerdere organisaties ik ook iets met de jongeren kan gaan doen. Vuurkracht werkt dus met een thema voor de avond en een activiteit eraan gekoppeld. Mijn originele idee was dat we in de groep het over zelfportretten gingen hebben en dat de jongeren zelf thuis een zelfportret gingen maken. Arend Jan (de oprichter van Vuurkracht) heeft de ervaring dat de jongeren geen thuisopdrachten maken dus wou het liever aan hun originele formaat hebben van een thema met een activiteit. Ik had al drie kleine opdrachtjes bedacht met drie thema’s. Voorwerp, onzekerheid en emotie. Arend Jan vond onzekerheid een mooi thema. Dit past ook goed bij het thema wat hun eigenlijk hadden staan wat zelfbeeld is. Om het op locatie te doen is natuurlijk moeilijker en hier heb ik al vaker over nagedacht. Ik heb het met Arend Jan over een veilige sfeer gehad en hij dacht dat het een goed idee was om het per duo te doen. Ik ga de activiteit samen geven met Essa die zelf aan vuurkracht heeft meegedaan en ondertussen ook helpt met begeleiden. Arend jan vindt het leuk als we de jongeren ook wat kunnen teruggeven dus beginnen we met het maken van een ‘mooi’ portret waar ze juist zeker over kunnen zijn. Daarna maken we een portret over een onzekerheid, dit kan een lichamelijke onzekerheid zijn, maar juist ook iets in het doen. Bijv. een onzekerheid over school of het vinden van werk.  Dit is wat we nu tot nu toe hebben besproken. Ik zit nog te denken over de vervolgstap nadat we de foto’s hebben gemaakt. Gaan we foto’s daarna in de duo’s bespreken? Of aan het einde van de avond? Of is het een leuk idee dat ik voor de mensen uit de dinsdagavond groep de foto’s uit laat printen en dat we ze de week daarna in de groep bespreken?

Essa die al meer ervaring heeft met deze groep vind het een goed idee om de uitkomsten van de foto in het duo te bespreken en later met de hele groep meer een algemene bespreking te hebben met wat ze ervan vonden. Ze zou het ook tof vinden om de foto’s uit te printen en te bespreken. Maar dit is iets waar we later naar kunnen kijken. Vanuit deze gegevens ga ik een lesuitwerking schrijven die ik 25 april ga uitvoeren.